Zarządzanie emisjami w łańcuchu dostaw. Dlaczego to takie trudne?
Zarządzanie emisjami w łańcuchu dostaw jest trudne z kilku powodów. To złożony proces, który wymaga koordynacji pomiędzy wieloma różnymi aktorami, którzy często działają na różnych etapach łańcucha dostaw i mogą mieć różne priorytety oraz podejścia do kwestii związanych z ochroną środowiska. Oto kilka głównych powodów, dlaczego jest to wyzwaniem:
Złożoność łańcucha dostaw
Łańcuch dostaw w wielu branżach jest długi i złożony, obejmując wielu dostawców, producentów, dystrybutorów i detalistów, którzy mogą działać na różnych rynkach i w różnych krajach. Emisje gazów cieplarnianych mogą pochodzić z różnych źródeł na każdym etapie, a zbieranie dokładnych danych na temat emisji z każdego ogniwa tego łańcucha jest bardzo trudne.
Brak standardów i jednorodnych metod pomiaru
Chociaż istnieją standardy, takie jak protokół GHG (Greenhouse Gas Protocol), nie ma jednolitego podejścia do pomiaru emisji na poziomie całego łańcucha dostaw. Firmy mogą stosować różne metody obliczania emisji, co utrudnia porównanie wyników i może prowadzić do braku spójności. Ponadto różnice w raportowaniu mogą sprawić, że będzie trudno zrozumieć, które elementy łańcucha dostaw są odpowiedzialne za największe emisje.
Dane i przejrzystość
Wiarygodne dane są kluczowe do monitorowania i zarządzania emisjami, ale wiele firm, zwłaszcza tych, które działają na niższych poziomach łańcucha dostaw, może nie dysponować odpowiednimi danymi lub narzędziami do ich gromadzenia. Dostawcy mogą nie ujawniać szczegółów dotyczących emisji, zwłaszcza jeśli nie są zobowiązani do raportowania takich informacji, co może prowadzić do problemów z przejrzystością i wiarygodnością analiz.
Brak motywacji lub chęci do działania
W wielu przypadkach dostawcy lub partnerzy w łańcuchu dostaw nie czują się bezpośrednio odpowiedzialni za emisje, które generują. Niektóre firmy mogą nie dostrzegać potrzeby inwestowania w technologie obniżające emisje, jeśli nie są one zobowiązane do spełniania norm środowiskowych lub nie dostrzegają bezpośrednich korzyści finansowych z takiego działania. Zmiana postawy i motywacja do działań proekologicznych, zwłaszcza na poziomie małych dostawców, może być trudna.
Różne podejścia do zrównoważonego rozwoju
Firmy mogą mieć różne podejście do kwestii związanych z ochroną środowiska. Niektóre mogą koncentrować się na minimalizowaniu emisji, inne mogą priorytetowo traktować inne aspekty, takie jak redukcja kosztów lub poprawa efektywności operacyjnej. Dodatkowo, strategie zrównoważonego rozwoju mogą różnić się w zależności od branży, co sprawia, że trudno jest zastosować jednolitą metodologię w całym łańcuchu dostaw.
Jak możemy Ci pomóc?
Z praktyki wiemy, że firmy produkcyjne czy usługowe stale szukają rozwiązań zgodnych z ESG. Wspieramy je dostosowując nasze usługi do indywidualnych potrzeb organizacji, tak by skutecznie minimalizować ryzyka i wspierać realizację celów zrównoważonego rozwoju.
Zmieniające się regulacje prawne
Regulacje dotyczące ochrony środowiska są wciąż w fazie rozwoju, szczególnie w odniesieniu do emisji gazów cieplarnianych. Prawo zmienia się w różnych krajach i regionach, co może sprawiać trudności w dostosowywaniu łańcucha dostaw do różnych wymagań. Firmy muszą monitorować zmiany w przepisach, a nie zawsze mają odpowiednie zasoby, aby szybko dostosować swoje działania.
Koszty inwestycji
Wdrażanie rozwiązań technologicznych lub procesów zmniejszających emisje wiąże się z kosztami, które mogą być zniechęcające, zwłaszcza dla mniejszych firm w łańcuchu dostaw. Na przykład, przejście na odnawialne źródła energii, inwestycje w bardziej efektywne technologie produkcyjne czy zmiana metod transportu mogą wymagać znacznych wydatków. Mniejsze przedsiębiorstwa mogą nie mieć dostępu do takich funduszy lub mogą obawiać się, że zmiany nie przyniosą im natychmiastowych korzyści finansowych.
Trudności we wdrażaniu innowacji
Nowe technologie, które mogą pomóc w redukcji emisji, nie zawsze są łatwe do wdrożenia w różnych częściach łańcucha dostaw. Na przykład, nowe metody transportu (np. elektryczne pojazdy) mogą wymagać dużych inwestycji w infrastrukturę lub dostosowania procesów produkcyjnych. Implementacja takich innowacji wymaga czasu i zasobów, a nie każda firma w łańcuchu dostaw będzie gotowa do szybkiej adaptacji.
Wielopłaszczyznowe oddziaływanie
Emisje związane z łańcuchem dostaw mają różne źródła: od transportu, przez produkcję materiałów, aż po zużycie energii w fabrykach. Często trudno jest jednoznacznie przypisać odpowiedzialność za całość emisji, ponieważ są one wynikiem interakcji między różnymi elementami systemu. Dodatkowo, zmniejszenie emisji w jednym obszarze może prowadzić do wzrostu emisji w innym (np. przeniesienie produkcji do regionu z mniej ekologiczną energią).
Zarządzanie emisjami w łańcuchu dostaw to trudne zadanie, które wymaga koordynacji, transparentności, dostępu do danych i odpowiednich technologii. Firmy muszą stawić czoła wyzwaniom związanym z brakiem standardów, kosztami, różnymi regulacjami i postawami partnerów w łańcuchu dostaw. Niemniej jednak, z rosnącym naciskiem na zrównoważony rozwój, zarówno ze strony konsumentów, jak i regulacji rządowych, coraz więcej firm podejmuje kroki w kierunku bardziej zrównoważonego zarządzania emisjami korzystając z pomocy doradców czy narzędzi.
